تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالش های فراروی ملت ها، دولت ها، کسب و کار و شهروندان در دهه های آینده خواهد بود. این تغییر، بر سامانه های انسانی و طبیعی تاثیر میگذارد و میتواند به تغییرات قابل توجهی در استفاده از منابع، تولید و فعالیت های اقتصادی منجر شود.
در واکنش به این موضوع، اقدامات بینالمللی، منطقهای، ملی و محلی شروع شده است که در راستای محدودسازی میزان گازهای گلخانهای در اتمسفر زمین میباشند.
انتشارگازهای گلخانهای به ویژه دیاکسید کربن ناشی از سوختن سوختهای فسیلی برای تولید انرژی، باعث تغییرات آب وهوایی میشود.
لذا اندازهگیری میزان و انتشار گازهایگلخانه‌ای (GHG) از اولویت‌های جلوگیری از این تغییرات میباشد. استاندارد بینالمللی ایزو (ISO) روشهای استاندارد را برای اندازهگیری گازهایگلخانه‌ای مطرح مینماید و با استفاده از این روشها، یکسانسازی مقدارهای اندازهگیری، جمعآوری دادهها، منابع و چاهکها صورت گرفته و در نهایت دسترسی به نتایج قابل اعتماد علمی صورت می‌گیرد، که این نتایج قابل ارائه و مقایسه در سطح بینالمللی میباشد.
)